Pageviews

Friday, July 8, 2011

सपना-३



निदाउनु खतरा छ मलाई
कि सपनामा सेक्सटोय जत्रो रोबोट आउँछ
त्यो एकाएक विशाल गिद्ध बन्छ निगुरादेन याक्पेको
उठाएर लैजान्छ अक्करको टुप्पामा कावा खाइरहेको
टुनीको रुखको सयौँ तलामा......

झिक्रा झिक्रीले कुँदेको गुँडमा लुच्छ मेरो अस्मिता
मेरो मुटुमा बेस्मारी ठुँग्छ ठुँग्छ र
उसको चुच्चोबाट झर्छ रगत तपतपी तमोर नदीमा…।

रोबोट यसरी सपनामा लाप्पा खेल्छ मसँग
मलाई मार्न/मलाई नामेट पार्न
जब म पराजित भएर मर्न आँटेको हुन्छु
तब सम्झिन्छु
विपनामा येबाले
मेरो माङ्गेनामा शीरमाथि छर्किएको पानी…
त्यही पानीले बौरिन्छु, मृत्युबाट घुर्ता हुन्छु
…ब्यूँझन्छु !

निदाउनु खतरा छ मलाई
क्षणभङ्गुर आँखा के चिम्लिएको हुन्छु मृतकले झैँ
सियोको टुप्पोजत्रो भाइरस पस्छ मेरो मस्तिष्कमा
त्यो एकाएक भैँसीजत्रो भइदिन्छ भ्वाँभ्वाँ कराउन थाल्छ
मेरो देशको निशाना छापजस्तो लामा लामा सिङले
हान्छ, हान्छ र गिदी नै छ्यालब्याल पारिदिन्छ मेरो
त्यही गिदीबाट कुम्भमेला उठ्छ लाख भैँसीको…

भाइरस यसरी आउँछ मलाई केहीछिनलाई भैँसी बनाउँछ
तब सम्झन्छु
विपनाका कुरा
ज्वरो आउँदा अक्षता च्यापेर फेदाङ्बाले औँला
मेरो टाउको वरिपरि घुमाएर फुः फुः चार पटक फुकिपठाएको…
त्यही अक्षताले मान्छे हुन्छु …ब्यूँझन्छु

निदाउनु खतरा छ मलाई
तै निदाउनु छ ल्यापटप शिरानी हालेर
तै निदाउनु छ मोबाइल खेलाउँदा खेलाउँदै
तै निदाउनु छ कानमा आइपोड घुसारेर…

2 comments:

  1. साह्रै मिठो कविता.........

    ReplyDelete
  2. स्वप्निल जी हार्दिक बधाई छ कृष्णपक्षको ।

    ReplyDelete