चक्रपथ

सिँहदरबार,
टुँडिखेल, कोतघर, खुलामन्च…
र सरकार
चक्रपथभित्र छ ।

चक्रपथभित्र
मालिक स्वीकारेर ढोग गर या
सम्झ सार्वभौमसत्ता सम्पन्न नागरिक
त्यहाँ
इतिहासमा कालो रगत र
पसिनामा दुर्गन्ध बगाए
स्थापित छ
नयाँ जङ्गबहादुरको शालिक ।

चक्रपथभित्र नेपाल छ
चत्रपथभित्र प्रजातन्त्र छ
सरकारी रेडियो ढाँटिरहेछ
टेलिभिजन पर्दामा
प्रधानमन्त्री कन्याइरहेछ कुर्सी-भिरिङ्गी ।

चक्रपथभित्रबाट
कली युगको पुष्पक विमान उड्छ
युद्ध-सुन्दरी बोकेर
कुनै बिदेशी आकासमा झैँ
चक्रपथबाहिर आक्रमण गर्छ ।

चक्रपथबाहिर नेपाल छ
बिश्वकै अल्को
गरीबीको सगरमाथा छ
भासिएको सेतीजस्तै गहिरो
दुःखको खोँच छ
महेन्द्र राजमार्ग छ रङ्गीन आतङ्क दगुरिरहेको
विद्रोहको अग्लिँदो पहाड छ
क्रान्तिको मनसुन ओर्लिरहेको…

चक्रपथबाहिर
शान्तिको आकर्षक चिता लुम्बिनी छ
चक्रपथभित्र
हिँसाको उद्गम थलो पटाङ्गिनी छ
चक्रपथबाहिर
लिम्बूवान छ, थरुहट छ, खम्बूवान छ, तमुवान छ
चत्रपथभित्रचाहिँ
यिनीहरुले नमानी नहुने भगवान् छ

चक्रपथभित्र घण्टाघर छ
जहाँ आयू उफ्रिरहेको छ-
मेरो सैनिक अफिसरको अनि बादशाहको
चक्रपथबाहिर आर्यघाट छ
त्यो चुपचाप बाग्मती नदीको किनारमा छ
खुँखार आतङ्ककारीलाई प्रतीक्षा गरिरहेको…

चक्रपथ
कोरिएको छ रगतले धर्सा-धर्सा
दुई युद्धरत देशको सिमा भएर
मित्र ! चत्रपथबाहिर कि भित्र ?
एउटा सङ्गीन प्रश्न
चक्रपथवरिपरि घुमिरहेछ ।

[२०६० वि.सं.]